8.08 Monument Valley

Będąc w krainie Indian postanowiliśmy odwiedzić Monument Valley Navajo Tribal Park. Po drodze do parku spotkaliśmy na zupełnym pustkowiu człowieka idącego w największym upale skrajem drogi. Zamachał do nas więc go zabraliśmy spłacając część długu jaki już zaciągnęliśmy w stosunku do ludzi z tego kraju. Okazało się, że ma do przebycia jeszcze długą drogę od miejsca gdzie chciał by go podwieźć.
Po drodze do Mexican Hat (nazwa miejscowości pochodzi od stojącej nieopodal miasta skały przypominającej meksykański kapelusz)

zboczyliśmy trochę z kursu, by podziwiać The Valley of Gods. Zaczęło się niewinnie zwykła szutrowa droga,

piękne widoki,

wspaniale skały,

aż tu nagle na naszej drodze pojawiło się koryto rzeki. Na szczęście bez wody bo tutaj większość rzek figuruje wyłącznie na mapie.

Postanowiliśmy jechać dalej przez kolejne koryta, ostre zakręty na zboczach, strome podjazdy i zjazdy. Zrobiliśmy sobie takie godzinne Camel Trophy, podziwiając okoliczności przyrody.

Po kilku godzinach dotarliśmy wreszcie do bramy Monument Valley. Widoki były nieziemskie podobnie jak upał ;)

W okolicy było pole namiotowe kategorii „primitive” ale z toy toy-em i przepięknym widokiem na bezkresne przestrzenie, odlegle góry i skały na wyciągnięcie ręki, więc zostaliśmy.
Przy gotowaniu niedzielnego obiadu napotkaliśmy pierwsze trudności. Skończył się nam gaz trochę szybciej niż przewidywaliśmy, choć i tak nigdzie nie można go było kupić. Ostatni widzieliśmy w sklepie tydzień wcześniej, kiedy jeszcze mieliśmy zapas. Na szczęście zostało nam jeszcze trochę drewna, więc gotowanie skończyliśmy na ognisku i było pycha.

Przy okazji rozpalania ogniska poznaliśmy nieco natrętnych Indian usiłujących namówić nas, i jak się okazało innych camperów, na wycieczkę jeepem wśród skał.
Ogólnie żyjemy tu raczej oszczędnie, pieniądze wydajemy  na to co niezbędne. Jednak mamy taką zasadę, że w niedzielę pozwalamy sobie na małe zachcianki. Z tej racji  kupiliśmy Apple Pie na podwieczorek. Wyglądało apetycznie i na tym się kończy jego apetyczność. Jak się już przekonaliśmy, w ogromnej większości słodycze są tu po prostu lekko słone. Za to chleb (o ile można go tak nazwać) oraz wędlina lekko słodkie, w każdym razie z obowiązkowo słonym masłem są smaczne inaczej.
Biwakując na wzniesieniu nie odmówiliśmy sobie fotografowania widoków o zachodzie słońca.

Więcej zdjęć: